داراییهای ثابت، معمولا بخش قابل ملاحظهای از داراییهای هر مجموعه، سازمان و شرکت را تشکیل میدهد. کنترل و نظارت بر مشخصات فیزیکی دارایی ها از اینرو ردیابی آخرین وضعیت این داراییها و ارزشیابی درست و بهروز آنها اگر به درستی و با قابلیت اتکای کافی اتفاق نیافتد، میتواند منجر به بالا رفتن ریسک مدیریت بهینه این داراییها از قبیل تصمیمگیریهای نادقیق در خصوص کنارگذاشتن و جایگزین کردن داراییهای جدید یا عدم اطلاع بهموقع در خصوص داراییهای مفقود شده و اقدام مناسب و به هنگام در خصوص آنها شود. از اهمیت ویژه ای برخوردار است.